براساس گزارش میل‌آنلاین، کریس‌گری متخصص وب و طراحی است که ایجاد چنین شبکه زیرزمینی راه‌آهنی را با الهام از شبکه متروی لندن،در قالب یک نقشه طراحی کرده‌است. براساس این نقشه مردم جهان می‌توانند آزادانه از کشوری به کشور دیگر سفر کنند و از طریق تونل‌هایی از میان دریاها و اقیانوس‌ها عبور کنند.
حقیقی شدن رویای این طراح درحال حاضر غیرممکن است و مهندسان هنوز در تلاشند تا شیوه‌های جدیدی را برای اتصال دادن قاره‌های جهان به یکدیگر بیابند.
آغاز پروژه‌ای برای ساخت تونلی زیردریایی در اقیانوس اطلس نیازمند بودجه‌ای کلان و تکنولوژی‌های جدید است تا بتوان از آن طریق تونل‌هایی با قابلیت تحمل فشار اعماق آب را ایجاد کرد. درحال حاضر ایده بنای چنین تونل‌هایی به‌دلیل وجود محدودیت‌های تکتونیکی و فشار شدید در اعماق آب چندان شدنی به‌نظر نمی‌آید.
مهندسان درحال حاضر با استفاده از تکنولوژی‌های روز می‌توانند روزانه 20 تا 30 متر تونل بسازند. درصورتی که بتوان تونلی زیردریایی و زیرزمینی را در مسیری مستقیم از لندن تا نیویورک ساخت،مسافتی نزدیک به پنج هزار و 567 کیلومتر، با چنین سرعت ساخت و سازی احداث این تونل 508 سال زمان نیاز خواهد داشت.
ساخت چنین تونلی از مراحل مختلفی از قبیل ساخت تونل‌های شناور و بادی و ساخت مسیرهایی که از دل کوه‌هایی مانند آلپ می‌گذرند خواهد بود.
در نقشه‌ای که گری آن را طراحی کرده، خطوط رنگارنگی دیده می‌شوند که هریک نشان‌دهنده مسیر قاره یا کشوری خاص هستند. با این‌همه مهندسان اطمینان دارند که بنای تونل‌های زیرزمینی برای راه‌اندازی چنین شبکه‌ای در بعضی از مناطق زمین کاملا غیرممکن است.
